Ateş! Chatterton Nice Caz Festivali'nde: Sonbaharda pop müzik performansları "Labyrinthe"in ön izlemesi

Mevcut müzik ortamına baktığınızda, neredeyse hiç grup olmadığını fark edeceksiniz. Ve bir miktar başarı elde edenler daha da nadir. Feu! Chatterton, bu sağlam bir şey. On dört yıllık hizmet , aynı kadroyla, lütfen.

Geçtiğimiz Pazar günü Nice Caz Festivali'ndeki planlanan konserlerinden birkaç saat önce, beş üyeden üçü rahatlayıp sorularımızı yanıtladı. Sırasıyla gitaristler ve klavyeciler Sébastien Wolf ve Clément Doumic, ardından şarkıcı Arthur Teboul geldi.

Peki çocuklar, birlikte kalıcı olmanın tarifi nedir? " Bir uyum çabası var. Ama ortak bir zekâ geliştirdiğimizi düşünüyorum. Birlikte inşa ettiğimiz şeyin değerli olduğunu biliyoruz," diyor Sébastien Wolf.

İlk zamanları özlemek

Sözlerden eylemlere, tek bir adım var. Daha doğrusu tek bir albüm. Feu! Chatterton'ın dördüncü uzun albümü Labyrinthe , 12 Eylül'de mağazalarda olacak. Albümü oluşturan 13 parçanın ön izlemesini dinlerken, tabloyu tazeleme arzusunu hissettik. Çoğunlukla rock üslubuna yönelen ve şiirle flört eden rafine sözlere belirgin bir ilgi duyan bu ikili, pop dünyasına da adım attı.

"Zaho de Sagazan ile iş birliği yapmış olan yapımcı Alexis Delong ile çalıştık. Farklı bir ekolden geliyor ve onunla alışık olmadığımız şeyler yapmaya çalıştık. New wave tınısı taşıyan, neredeyse reggaeton tınısı taşıyan bir parça var," diye açıklıyor Sébastien Wolf ve Clément Doumic.

Karşımızdaki üçlüye, amacın ilkleri deneyimleme fırsatlarını çoğaltmak olup olmadığını sorduğumuzda Arthur Teboul başını kaldırıyor. "Bunu böyle formüle etmemiştik ama olaylara bakmanın iyi bir yolu. Neredeyse on beş yıllık birliktelik, bir çiftin hikayesi gibi . Ve bir çift olarak, birbirinize hayran olmaya, birbirinizi şaşırtmaya, kendinizi yenilemeye devam etmelisiniz. Albümün adı Labyrinthe ise , aynı zamanda keşfe, birlikte maceralara atılmaya cesaret etmeye bir övgü niteliğinde."

Manzaralı uçuşlar ve daha samimi geçişler arasında

Ateşi canlı tutmak için canlı performanslardan daha iyisi yoktur. Özellikle de güçlü sahne performanslarıyla ünlü böyle bir ekip için. Feu! Chatterton'ın yazı, Arthur, Sébastien ve Clément'in esprileriyle "turne öncesi bir aperatif" şeklinde geçen on iki konserle dolu.

Kasım ayında, tanıtımını yapacakları yepyeni bir albümle yola geri dönecekler. Nice'teki önceki konserlerinde olduğu gibi, yeni parçalar çalmaktan çekinmediler. Sébastien Wolf, "İlk başta korkutucuydu. Ama şimdi heyecan verici ," diye yorumluyor.

"Festivallerde çaldığınızda, ilk başta müziğinizle ilgilenmeyen insanlarla da karşılaşıyorsunuz. Mutluyuz çünkü dinleyicilerde gerçekten yankı uyandıran şarkılar görüyoruz. İlk teklimiz Allons voir'da olduğu gibi, daha az şenlikli, daha samimi şarkılarda da durum böyle. Şimdiye kadar bunu hiç denememiştik. İlk konserden itibaren, büyük ilgi ve samimiyet anları yarattığını gördük. Aradığımız şey bu."

Bu kayıtta Mille vagues var. Grubun menajeri ve Mayıs 2024'te vefat eden Jean-Philippe Allard'a saygı duruşu niteliğinde bir gitar, bir bas ve bir ses . "Bize eşlik etmeden önce Fransa'da büyük bir caz adamıydı . Nice Caz Festivali'nin sanat yönetmeni Sébastien Vidal ile çok çalıştı. Jean-Philippe yıllarca bize mutlaka burada çalmamız gerektiğini söylemişti. Sonunda kendimizi burada bulmak bizim için çok özel," diye açıklıyor Sébastien Wolf.

Yazıda sadelik arayışında

Yazılarının güzelliği nedeniyle sıkça övgü alan Arthur Teboul, bu yeni projesinde yazma tarzını biraz değiştirerek daha rafine bir üsluba doğru ilerlemeyi amaçlıyor.

"Caz piyanisti Baptiste Trotignon ile birlikte, Brel, Ferré ve Barbara gibi harika Fransız şarkılarının cover'larından oluşan ( Piano voix adlı) bir albüm yaptım . Parçaların yapımına iyice dalınca, yapı ve yazım olarak ne kadar basit olduklarını keşfettim. Çocukluğumdan beri dinlediğim için bu durum beni biraz rahatsız etti. Ve bu basitliğin ne kadar derinliğe yol açabileceğini hiç fark etmemiştim. Yaş, çocuk sahibi olmak ve içinde bulunduğumuz dönem, meselenin özüne inmek, meseleleri daha doğrudan ifade etmek istediğimi söylememe neden oldu. Zevk ve tevazu için sofistike bir şekilde yazmayı seven benim için bu gerçek bir meydan okumaydı."